بررسی ارتباط بین تن‌سنجی جمجمۀ عصبی و ضریب هوشی در بین دانشجویان ایرانی در مناطق سردسیر و گرمسیر

مقدمه: گزارش شده است که تن‌سنجی جمجمۀ عصبی و هوش تأثیرات دوطرفه دارند. هدف از تحقیق حاضر، مطالعۀ رابطۀ بین تن‌سنجی جمجمۀ عصبی و ضریب هوشی در دانشجویان ساکن در مناطق گرمسیر و سردسیر در ایران است. مواد و روش‌ها: روش تحقیق حاضر مقایسه‌ای و توصیفی تحلیلی است. تعداد کلی عبارت از 100 نفر از دانشجویان پزشکی سالم آذری زبان بود. طول، عرض و ارتفاع جمجمۀ عصبی به‌وسیلۀ کالیپر مارتین سالر اندازه‌گیری گردید. ظرفیت مغز دانشجویان با استفاده از فرمول Pearson Lee مشخص گردید. در مرحلۀ بعد، همۀ دانشجویان با آزمون هوشی وکسلر آزمایش شدند. تصویربرداری تشدید مغناطیسی در 10 نفر از دانشجویان با بالاترین ضریب هوشی و 10 نفر از دانشجویان با پایین‌ترین ضریب هوشی انجام شد. رابطۀ بین حجم لوب‌های فرونتال و تمپورال با مقیاس کامل هوشی ارزیابی گردید. یافته‌ها: نتایج نشان دادند که ظرفیت بالاتر مغز با بیشترین ضریب هوشی همراه بود. تفاوت‌های قابل توجهی بین دانشجویان دختر و پسر از مناطق گرمسیر و سردسیر مشاهده شد. میزان بالاتر مقیاس کامل هوشی در دانشجویان پسر با حجم بزرگتری از لوب فرونتال همراه بود. بالاترین ضریب هوشی در دانشجویان دختر با حجم بزرگتری از لوب تمپورال مشاهده گردید. مقیاس کامل هوشی با حجم لوب فرونتال و لوب تمپورال به ترتیب در دانشجویان پسر و دختر ارتباط دارد. نتیجه‌گیری: این مطالعه یک رابطه‌ای را بین آب و هوا، حجم مغز و حجم لوب‌های فرونتال و تمپورال با مقیاس کامل هوشی نشان داد.